De melk die in de melktank zit, bevat vele soorten bacteriën. Deze melk is in aanraking geweest met de buitenkant van de speenpunt, de tepelvoering, melkklauw, melkslangen, etcetera. Bacteriologisch onderzoek levert dus heel veel verschillende soorten bacteriën op. Met speciale technieken en aangepaste voedingsbodems is het mogelijk om uit deze veelheid bacteriën de mastitisverwekkers te isoleren. Bovendien kunnen ze zodanig zichtbaar gemaakt worden, dat een inschatting kan worden gegeven over de globale aantallen. Men telt het aantal kolonievormende eenheden (kve) als maat voor het aantal specifieke mastitisbacteriën in een bepaalde hoeveelheid melk.

Onderzoek heeft uitgewezen dat bij herhaald bacteriologisch onderzoek van de tankmelk, in combinatie met eerdere uitslagen en de hoogte van het tankcelgetal, een redelijk goede indicatie kan worden gegeven van de algemene uiergezondheid van de veestapel, en van de mastitisverwekkers die een belangrijke rol spelen. Bovendien geeft de uitslag een goede indruk over de hygiëne tijdens het melken. Met periodiek opvolgend bacteriologisch onderzoek van tankmelk is het mogelijk de uiergezondheid te bewaken. Daarnaast geeft het een aanwijzing in welke richting verder onderzoek moet plaatsvinden als er problemen zijn.