Aanvoer van bedrijven met een lagere status vergroot het risico op insleep van infectieziekten, bijvoorbeeld BVD en IBR. Om problemen en extra kosten voor het bloedtappen van aankoopdieren te voorkomen kunt u het best vooraf bekijken of u kunt aankopen van bedrijven met de hoogste statussen. Informeer ook bij import naar (landelijke) dierziektestatussen of uitslagen. Als het gaat om leptospirose bijvoorbeeld, is het van belang te weten dat deze aandoening in andere Europese landen nog algemeen voorkomt, terwijl Nederland een gunstige situatie heeft. Geef daarom ziekten als deze ook aandacht bij de import van dieren.

Wanneer de dieren een lagere status hebben dan uw bedrijf, heeft u na aanvoer acht weken de tijd om onderzoek te laten verrichten. Overleg met uw dierenarts wanneer u voor welke aandoening het beste aanvullend onderzoek kunt doen. Het advies is nieuwe dieren in quarantaine te plaatsen tot de uitslagen bekend zijn. Bij import is het afhankelijk van het land en de test of een status of uitslag geldig is bij GD. Voor meer informatie kunt u dan ook contact opnemen met GD.

Doe de Risicocheck

Om dierziekten buiten de deur te houden is niet aanvoeren het veiligst. Maar soms laat de bedrijfsvoering u geen andere keuze en moet dit toch gebeuren. Dan helpt de Risicocheck u om de risico’s op insleep te beperken en vervelende gevolgen voor uw diergezondheidsstatus te voorkomen.

Uiergezondheid

Naast het risico op de introductie van infectieziekten zoals BVD en IBR, moet ook het risico op de ‘aankoop’ van mastitisverwekkende bacteriën niet worden onderschat. Denk bijvoorbeeld aan de  besmettelijke Streptococcus agalactiae, de moeilijk te behandelen Staphylococcus aureus of Mycoplasma spp. die naast mastitis ook bijvoorbeeld gewrichtsontsteking of longproblemen kan veroorzaken. Om te voorkomen dat u deze of andere mastitisverwekkers binnenhaalt, is het uiteraard het veiligst om geen vee aan te kopen. Bent u dit wel van plan, denk dan vooraf na over de voorwaarden die u stelt aan de gezondheidsstatus van het bedrijf en de individuele dieren en neem de nodige voorzorgsmaatregelen. Voor uiergezondheid zijn onderstaande handvatten te gebruiken als basis van uw eigen criteria.

Bedrijfsniveau

• Achterhaal het tankcelgetal en de klinische mastitis-incidentie van het bedrijf waar u de koeien van wilt aankopen.
• Vraag naar de mastitisverwekkers die een rol spelen op bedrijfsniveau. Is de veehouder geen deelnemer van Mastitis Tankmelk of is het een buitenlands bedrijf, overleg dan over de mogelijkheden om bijvoorbeeld een QuickScan Uiergezondheid uit te voeren om zo snel inzicht te krijgen. Het advies is om geen koeien van bedrijven te kopen waarvan bekend is dat er Mycoplasma spp., Streptococcus agalactiae of veel S. aureus wordt aangetoond.

Koeniveau

• Stel voorwaarden aan de uiergezondheid van de individuele koeien. Een goede richtlijn is:
  Koecelgetal tijdens de afgelopen drie melkcontrole-uitslagen niet verhoogd (dus lager dan 150.000 voor vaarzen of lager dan 250.000 voor koeien);
• Geen klinische mastitis tijdens de afgelopen lactatie.

Maatregelen na aankoop

• Neem het liefst direct een melkmonster van de koe (of alle individuele kwartieren) voor een celgetalbepaling en eventueel bacteriologisch onderzoek. Kalven de koeien af op uw bedrijf? Houd er dan rekening mee dat het celgetal pas vanaf ongeveer tien lactatiedagen een betrouwbare voorspeller is voor de uiergezondheid.
• Houd de aangekochte dieren in een aparte groep en melk ze als laatst of spoel de melkstellen door met heet water of stoom tot is vastgesteld dat de dieren geen subklinische uierontsteking hebben. Zorg voor een goede melkhygiëne en een uitstekende speendesinfectie na het melken.

Klauwgezondheid

Het is goed om kritisch te kijken naar uw aan te kopen dieren als dat mogelijk is. Het advies is om geen kreupele dieren aan te kopen. Maar niet alle infecties uiten zich in zichtbare kreupelheid. Met name digitale dermatitis (Mortellaro) kan via een aankoop eenvoudig in een koppel geïntroduceerd worden. Nauwkeurige inspectie van de klauwen bij aankoop en lokale behandeling van de wondjes met een geregistreerd product kan directe spreiding voorkomen, maar dergelijke infecties kunnen later weer oplaaien en alsnog gaan spreiden.

Longworm

Aankoop is een bekende risicofactor voor longworm in een koppel. Aangekochte dieren kunnen voor de introductie zorgen, maar ook zelf geïnfecteerd raken. Bij een bekende infectie op het bedrijf wordt geadviseerd om de dieren die geïntroduceerd worden zes en twee weken voor toelating te vaccineren tegen longworm.