Antibioticumbehandelingen in de pluimveehouderij laten in de praktijk sterk wisselende resultaten zien. Dit kan komen door een grote verscheidenheid aan factoren, waaronder de farmacokinetiek van een middel.

Transmissie via de lucht van Escherichia coli (E. coli) in pluimveestallen wordt onderzocht in een uitgebreid project. De eerste fase is nu afgerond, hierbij zijn een geschikte bemonsteringsmethode en een geschikte kweekmethode onderzocht.

Het is onduidelijk of de bacterie Gallibacterium anatis (GBA) ziekte veroorzaakt in pluimvee. GBA-stammen worden aangetroffen in de luchtpijp van pluimvee en in organen met ziekteverschijnselen (laesies). Het gaat daarbij om verschillende stammen.

Escherichia coli-peritonitissyndroom (EPS) zorgt jaarlijks voor acute sterfte onder leggende hennen en aanzienlijke economische schade. Behandeling met antibiotica is moeizaam en vaccineren is lastig, omdat er veel verschillende E. coli-bacteriën bestaan.

Borstbeenafwijkingen bij pluimvee lijken door meerdere factoren beïnvloed te worden. In wetenschappelijke literatuur worden huisvestingsfactoren als risicofactor genoemd, maar ook bijvoorbeeld het lichaamsgewicht en de leeftijd van in productie komen van een hen.

Enterococcus cecorum is een belangrijke veroorzaker van kreupelheidsproblemen en sterfte bij vleeskuikens. Aan de hand van de aanwezigheid van E. cecorum in de darmen van eendagskuikens is misschien iets te zeggen over de kans op klachten op latere leeftijd.

Autovaccins, ook wel bedrijfseigen vaccins of stalvaccins genoemd, kunnen bijdragen aan het terugdringen van antibioticumgebruik en sterfte onder pluimvee. Een autovaccin is gemaakt met onschadelijk gemaakte ziektekiemen van het bedrijf waar het wordt toegepast.

Coccidiose is een veel voorkomende infectieziekte bij commercieel pluimvee. De belangrijkste coccidiosesoorten bij kippen komen veel voor en zijn makkelijk op te sporen. Een aantal soorten zijn zeldzamer. Recent zijn drie nieuwe eimeriasoorten bij pluimvee beschreven.

Ziektekiemen worden vaak via aerosolen in de lucht binnengebracht en verspreid op pluimveebedrijven. Dit geldt ook voor de aviaire mycoplasma’s. Behandelmogelijkheden zijn vaak beperkt. Voorkomen van infecties staat voorop om uitval en productieverlies te voorkomen.

De laatste jaren neemt kreupelheid bij vleeskuikens toe, vaak door afsterven van het kraakbeen en botontsteking. Een mogelijke oorzaak is de bacterie Enterococcus cecorum. In dit onderzoek werden gevallen geïnventariseerd van vleeskuikens met locomotieproblemen.