Sectie info voor eigenaren

Wanneer je dier overlijdt, kan dit een ingrijpende gebeurtenis zijn voor jou als eigenaar. Het achterhalen van de oorzaak van overlijden kan helpen om het af te sluiten en verdere gezondheidsrisico's voor andere dieren te voorkomen. Op deze pagina nemen we je stapsgewijs mee door het proces van een sectie, ook wel pathologisch onderzoek, autopsie of necropsie genoemd, zodat je precies weet wat je kunt verwachten.

Waarom kiezen voor een sectie?

Het overwegen van een sectie kan verschillende redenen hebben. Soms overlijden dieren aan een infectieziekte die besmettelijk kan zijn voor andere dieren. Door een sectie uit te voeren, kunnen deze ziekten geïdentificeerd worden en kunnen er maatregelen genomen worden om verdere verspreiding te voorkomen. Ook kan een sectie noodzakelijk zijn voor een verzekeringsclaim of bijdragen aan veterinaire kennis en onderzoek. Soms biedt het jou als eigenaar gemoedsrust door de exacte oorzaak van overlijden te weten. Dit kan helpen in het rouwproces. In sommige gevallen worden geen duidelijke afwijkingen gevonden, maar kunnen wel mogelijke oorzaken uitgesloten worden, wat kan bijdragen aan het opstellen van vervolgstappen.

Het besluit om een sectie uit te voeren, wordt vaak genomen na overleg met de dierenarts. De dierenarts kan de noodzaak en de mogelijke voordelen van een sectie uitleggen. In sommige gevallen kan het ook nuttig zijn om dit te doen in het kader van monitoring van diergezondheid in Nederland.

Zo werkt een sectie

Externe inspectie: Het proces van een sectie begint met een grondige externe inspectie van het lichaam van het dier. Hierbij wordt gekeken naar uiterlijke kenmerken en eventuele zichtbare afwijkingen of verwondingen. Dit kan al belangrijke aanwijzingen geven over de mogelijke oorzaak van overlijden.
Interne inspectie: Vervolgens wordt een inwendig onderzoek uitgevoerd. De borst- en buikholte worden geopend, zodat de patholoog de interne organen kan inspecteren. Elk orgaan wordt zorgvuldig onderzocht op afwijkingen. Denk hierbij aan ontstekingen, tumoren of andere pathologische veranderingen. Dit deel van het onderzoek is essentieel om interne problemen te identificeren die mogelijk tot het overlijden van het dier hebben geleid.
Onderzoek van hersenen en ruggenmerg: In sommige gevallen kan het nodig zijn om ook de hersenen en het ruggenmerg te onderzoeken. Dit gebeurt vooral als er neurologische symptomen waren voordat het dier overleed. Enkele voorbeelden van neurologische symptomen zijn ataxie, verlamming, epileptische aanvallen, verandering in bewustzijn of veranderend gedrag. Door deze structuren te onderzoeken, kan de patholoog mogelijke aandoeningen zoals infecties, bloedingen of tumoren identificeren.
Monsterafname: Gedurende de sectie bewaart de patholoog monsters van weefsels die zichtbaar afwijkend zijn of verdacht lijken op basis van de ziekteverschijnselen die door de dierenarts zijn aangegeven. Deze weefselmonsters worden later onder de microscoop bekeken en kunnen ook gebruikt worden voor bacteriologisch, virologisch of toxicologisch onderzoek. Dit helpt om de precieze oorzaak van de afwijkingen te achterhalen en te bevestigen.
Uitslag: De uitslag van het onderzoek wordt na afronding van de sectie gedeeld met de opdrachtgever (degene die bij GD als inzender geregistreerd staat) van het onderzoek. Dit kan de betrokken dierenarts zijn of een UBN houder.

Na afloop van de sectie

Na het pathologisch onderzoek wordt het lichaam van het dier afgevoerd naar Rendac, een bedrijf dat gespecialiseerd is in het ophalen en verwerken van dierlijke kadavers. Dit is een standaardprocedure om ervoor te zorgen dat het lichaam op een veilige en hygiënische manier wordt verwerkt. Als je als eigenaar de voorkeur geeft aan crematie in plaats van afvoer naar Rendac, moet dit vooraf geregeld zijn bij een crematorium en ook gemeld worden bij GD. Het is belangrijk om te realiseren dat het lichaam na de sectie niet meer intact zal zijn en uit meerdere delen bestaat. Het is niet mogelijk om je dier nog terug te zien na de sectie.

Het is essentieel om deze opties en de bijbehorende procedures met je dierenarts te bespreken voordat de sectie plaatsvindt, zodat alles volgens jouw wensen en verwachtingen verloopt.

Veelgestelde vragen

Pathologisch onderzoek op gestorven dieren, waarbij een infectieuze of toxicologische oorzaak wordt vermoed, kan waardevolle informatie opleveren voor de monitoring van diergezondheid. In speciale gevallen kan een gestorven dier, na overleg vooraf met een GD-dierenarts, kosteloos worden aangeboden bij de pathologieafdeling van GD in het kader van monitoring. Vooral gevallen waarbij meerdere dieren op een bedrijf tegelijkertijd soortgelijke symptomen vertonen die wijzen op een infectieziekte, zoals koorts, diarree, snotneuzen of zenuwverschijnselen, komen hiervoor in aanmerking.

Eigenaren kunnen bij hun eigen dierenarts terecht met vragen over de uitslag. Wanneer de dierenarts zelf nog aanvullende vragen heeft of behoefte heeft aan overleg, kan deze telefonisch contact opnemen met een GD-dierenarts.

Voor een sectie geldt een standaardtarief. Dit is inclusief aanvullende onderzoeken. Enkel voor specifieke toxicologische bepalingen geldt een meerprijs. De opdrachtgever van de sectie ontvangt de factuur van GD. Wanneer jouw dierenarts de opdrachtgever is, zal hij/zij de factuur ontvangen en vervolgens de verrekening met jou als diereigenaar verzorgen. De exacte kosten voor een sectie kun je opvragen bij jouw eigen dierenarts.

Zoomfunctie