Zink is een spoorelement dat onderdeel is van een groot aantal enzymen in het lichaam die betrokken zijn bij de stofwisseling, de celdeling en de eetlust. Zink is nodig voor de opbouw van eiwitten, voor de groei en voor de ontwikkeling van weefsels. Zink bindt zich gemakkelijk aan eiwitten. Zink is onderdeel van het enzym superoxide-dismutase dat een belangrijke antioxidant is, maar ook voor het functioneren van de witte bloedcellen, die belangrijk zijn voor de weerstand, is zink belangrijk.  Zink kan zowel organisch gebonden als in anorganische vorm verstrekt worden. 

Welke klachten zijn er bij tekort?

Het belangrijkste verschijnsel bij een zinktekort is een verminderde voeropname en verminderde groei. Soms zorgt het ook voor een verdikte huid bij de kop en poten. Het heeft daarnaast een negatief effect op de weerstand. 

Welke klachten zijn er bij een overmaat? 

Problemen bij een overmatige zinkopname uiten zich vaak pas bij langdurige hoge doseringen van  zink in het rantsoen. Bij een overmaat kan diarree ontstaan en gaan koeien meer plassen. Daarnaast zal net als bij een tekort de eetlust verminderen. Koeien kunnen verwerpen en hebben meer kans op doodgeboren kalveren bij een overmaat aan zink. 

Welke interacties bij opname en in lichaam zijn bekend?

Zink wordt via de darmen opgenomen. Voordat het wordt opgenomen, moet het in een oplosbare vorm aanwezig zijn. Fytinezuur en ijzer kunnen de opname van zink uit de darmen remmen (zie verder bij interpretatie resultaten). Bot en alvleesklier zijn de belangrijkste opslagorganen voor zink. 

Welke onderzoeken biedt GD aan voor zink? 

Wij hebben meerdere producten waarbij zink wordt bepaald. Onderstaand wordt een overzicht gegeven van deze producten en de andere bepalingen die daarbij tegelijk met de bepaling van zink onderzocht worden.