Vooral omgevingsgebonden mastitiskiemen, zoals E. coli en Klebsiella kunnen aan het begin van de lactatie een ernstig zieke koe met klinische mastitis veroorzaken.

Met behulp van bacteriologisch onderzoek van individuele melkmonsters of tankmelkmonsters kunt u zien of het ook daadwerkelijk om deze omgevingsgebonden mastitisverwekkers gaat. Is de waarschijnlijkheidsdiagnose bevestigd dan is, naast een optimale hygiëne in de omgeving van de koe, de weerstand van de koe van cruciaal belang om infecties van de uier met deze mastitisverwekkers te voorkomen.

Basis optimale weerstand

De basis voor een optimale weerstand ligt in de transitieperiode van de koe. Door te zorgen dat deze goed verloopt en je daarmee sub- en klinische melkziekte en ketose zoveel mogelijk voorkomt, verklein je de kans op te veel conditieverlies na afkalven en een te diepe negatieve energiebalans. Door te focussen op de transitieperiode zorg je er dus voor dat de drogestofopname en daarmee ook de opname van vitaminen, macro- en spoorelementen beter is. Juist deze vitaminen, Retinol (vitamine A), alfa-tocoferol (vitamine E) en spoorelementen zink (Zn), selenium (Se) en koper (Cu), spelen een belangrijke rol in een goede afweerreactie tegen infecties. Daarnaast is het verbruik van vitaminen en spoorelementen bij gezonde dieren lager waardoor de koe beter ‘gewapend’ is tegen infecties. Door in de transitieperiode nauwkeurig te monitoren en zaken te optimaliseren verklein je de kans op ernstige mastitis. Door met uw veehouder te investeren in deze periode werkt u samen aan de preventie van ernstige mastitis.

Lees meer over Mastitis