Jolanda Jansen en Roeland Wessels hebben volgens het bestuur van het Anne Veenbaas-fonds baanbrekend werk verricht door communicatie tussen dierenartsen en hun cliënten op de agenda te zetten. Tegelijkertijd zijn door een grote verscheidenheid van activiteiten de communicatievaardigheden van veterinaire professionals naar een hoger niveau getild. Roeland en Jolanda werken op een wetenschappelijk onderbouwde manier die ook praktisch haalbaar is. Zo is veel van het werk in het Uiergezondheidscentrum Nederland (UGCN) voortgekomen uit onderzoek van Jolanda naar de mindset en het gedrag van melkveehouders rond uiergezondheid.
Met de verschuiving in diergeneeskunde van het genezen van individuele dieren naar advisering op bedrijfsniveau is de professionele rol van de landbouwhuisdierenarts extra uitdagend geworden. De kennis om bedrijfsproblemen op te lossen is in het algemeen wel beschikbaar, maar het toegepast krijgen van die kennis vraagt om heel andere vaardigheden. Of, zoals het in het bestuur werd verwoord: “gelijk hebben is nog geen gelijk krijgen, laat staan de toepassing ervan”. De veterinaire kennis moet worden geïntegreerd in een integraal bedrijfsadvies dat de veehouder op het bedrijf kan toepassen.
Roeland en Jolanda delen hun kennis met de professionals van de toekomst op mbo’s, hbo’s en universiteiten wereldwijd. In de loop der jaren hebben zij duizenden mensen geholpen met communicatie in het veterinaire veld.
Roeland Wessels is dierenarts en mede-eigenaar van dierenkliniek St. Anna in Nijmegen. Jolanda Jansen is dierwetenschapper en is gepromoveerd aan de Wageningen Universiteit. Samen zijn Roeland en Jolanda eigenaar van het communicatieadviesbureau St. Anna Advies in Beuningen.
Jolanda Jansen, tevens de eerste vrouw die de Anne Veenbaas-penning in ontvangst mocht nemen, had na de uitreiking mooie woorden over hun werk in de communicatie:
“Deze onderscheiding voelt niet alleen als erkenning voor ons werk, maar vooral voor iets dat ons al jaren drijft: communicatie. En in dat woord zit iets moois verborgen: U én Ik. Het laat zien dat communicatie nooit iets van één persoon is. Het is iets wat we samen doen.
Er wordt in ons vak nog weleens gesproken over softe skills. Maar laten we eerlijk zijn: er is niks softs aan. Het is misschien wel het moeilijkste, meest uitdagende én meest menselijke deel van het werk. Maar juist daardoor is het zó waardevol — en essentieel voor de toekomst van onze prachtige beroepsgroep.
In een tijd waarin we als sector veel voor onze kiezen krijgen — zoals personeelstekorten, mentale druk, steeds complexere diergezondheids- en welzijnsvragen, financiële discussies, de toegankelijkheid van 24 uurs diergeneeskundige zorg en nieuwe vormen van samenwerken — hebben we elkaar harder nodig dan ooit.
Praat met elkaar. Leer van elkaar. Wees lief voor elkaar. En blijf investeren in je communicatievaardigheden. Niet als bijzaak, maar als fundament onder goede diergezondheidszorg. Als we dat doen, wordt het vak nóg mooier, nóg leuker en bereiken we samen nog veel meer voor het gezond houden van dieren.”
Foto's door Laura Oonk Fotografie