Van de meldingen door practici in het kader van de Online Monitor varkensgezondheid betrof in 2020 bijna 3 procent de reproductie van zeugen. Dat percentage is elk jaar het hoogst rond september. Over de langere termijn is sprake van een toename: van minder dan 2 procent begin 2018 naar 3.5 procent aan het einde van 2020. De reproductieklachten die men het meest meldt zijn ‘te veel terugkomers’ (45% van de reproductieklachten) en ‘te veel doodgeboren biggen’ (24%).

Terugkomers schrijven dierenartsen in meer dan de helft van de gevallen toe aan niet-infectieuze oorzaken zoals conditie en voeding, seizoen (najaarsverwerpen), dekmanagement, huisvesting en klimaat of aan onrust (stress). Minder dan een kwart van de gevallen schrijft men toe aan infectieuze oorzaken. Bij doodgeboorte als klacht worden infectieuze en niet-infectieuze oorzaken gelijkelijk verondersteld. De meest genoemde infectieziekte is daarbij PRRS. De meest gerapporteerde niet-infectieuze oorzaken van doodgeboorte zijn voedingsaspecten.

Naast doodgeboorte neemt ook het percentage meldingen van te veel uitval bij zuigende biggen de laatste drie jaar per saldo toe. De overleving van de jonge big verdient nog steeds veel aandacht, mede gezien de productiviteit van de zeugen (zie figuur).

Figuur: Meldingen in de Online Monitor Varkensgezondheid van doodgeboorte en uitval van zuigende biggen