27-6-2023: 

In de eerste maanden van 2023 was er een toename van het aantal sectie-inzendingen waarbij GD reovirus aantoonde in de peesschede. Reovirussen komen (zeer) veel voor bij kippen. Het erfelijk materiaal van reovirussen is verspreid over meerdere stukjes (een gesegmenteerd genoom) die virusstammen onderling kunnen uitwisselen, en die ook nog eens van een type zijn (RNA) dat relatief makkelijker mutaties kan verzamelen dan bijvoorbeeld ons eigen genetisch materiaal (DNA). Het gevolg is dat er een hele grote variatie is in de reovirusstammen.
De meeste infecties met reovirus verlopen zonder ziekte. Er zijn echter ook stammen die kunnen vermeerderen in de peesschede en hier schade veroorzaken. De aandoening veroorzaakt door deze virussen wordt ook wel virale tenosynovitis genoemd. Kuikens met deze aandoening nodig om naast het aantonen van het virus in deze pezen (met een PCR-test bijvoorbeeld), tevens vast te stellen dat er inderdaad een ontstekingsreactie in de pees(schede) is die past bij een virale infectie (met microscopisch onderzoek). Verdikte peesschedes kunnen namelijk ook door andere ziektes ontstaan, bijvoorbeeld door een bacteriële infectie.

_{Foto 1. De peesschede van deze jonge hen is verdikt (pijl). In de peesschede werd reovirus aangetoond en er was een microscopisch beeld van virale ontsteking (Bron: GD)}

Nader onderzoek op de reovirusstammen

Figuur 1 toont het verhoogde aantal secties in de eerste helft van 2023 waarbij GD virale tenosynovitis door reovirus vaststelde. Om te onderzoeken of er spreiding plaatsvond vanuit een specifieke bron (bijvoorbeeld een vermeerderingskoppel), dan wel dat er een specifieke stam ontstaan was die sterk spreidde, zijn de reovirusisolaten uit de secties nader onderzocht. De isolaten uit 2023 bleken te behoren tot verschillende genogroepen: type 1, 2 en 4 werden ieder meermaals aangetoond. Er is dus geen sprake van één nieuwe stam die sterk spreidt. Daarnaast werden infecties gezien bij meerdere verschillende rassen en is er geen associatie tussen een bepaald virusgenotype en een bepaald ras. Er zijn dus geen aanwijzingen dat de verheffing van reovirus gelinkt is aan een bepaald vermeerderingskoppel.
Horizontale spreiding tussen koppels is belangrijk bij reovirus. Het virus kan ook tijdens de leegstand in de stal achterblijven en een nieuw koppel infecteren.

Reovirus bij leghennen

Virale tenosynovitis wordt vooral gezien bij vleeskuikens of vleeskuikenouderdieren. In 2023 werd echter ook een infectie gezien bij jonge leghennen (zie foto 1). Hoewel bekend is dat deze dieren de ziekte ook kunnen krijgen, is dit in de praktijk zeer zeldzaam.

 

Overige onderwerpen in Veekijkernieuws Pluimvee:

• Salmonella Pullorum
• Diergezondheidsbarometer Pluimvee

Veekijkernieuws Pluimvee juni