11-4-2022: 

Regelmatig vragen veehouders en dierenartsen ons hoe het kan dat klauwhoornproblemen niet of slecht genezen. Vaak gaat het om problemen van de witte lijn of van het apexgedeelte van het klauwbeen. We vertellen u graag meer over deze aandoeningen en behandelmethodes. 

De klinische presentatie van problemen van de witte lijn of het apexgedeelte van het klauwbeen is ogenschijnlijk gelijk. Toch verschillen de problemen iets van elkaar: bij de witte lijn is de pododerma aangetast en in het andere geval het klauwbeen (osteitis, uitgaande van een axiale wittelijnaandoening; Holzhauer en Vos, 2009). 

De belangrijkste reden voor het niet genezen van de pododerma na een standaard behandeling lijkt een secundaire infectie met Treponema-bacteriën (Evans et al., 2011). De consequentie van deze constatering is dat deze aandoeningen een speciale benadering vragen en dat de  veehouders er alles aan moeten doen om het risico op een secundaire besmetting zo klein mogelijk te houden. Dit betekent onder andere het gebruik van een doorloopbad vanaf zeven dagen na het bekappen, een droge stalvloer, het jaarlijks reinigen en ontsmetten van de stalvloer, het reinigen en ontsmetten van klauwbekapgereedschap na verzorging van een rund met Digitale dermatitis (voorheen Mortellaro) en een gesloten bedrijfsvoering. 

Behandelen

De behandeling van beide aandoeningen is gezien de verschillende achtergronden ook enigszins verschillend. In het geval van niet-genezende aantasting van de witte lijn van de klauw hebben wij goede ervaring opgedaan met de volgende behandeling:

• Verwijder het losse hoornweefsel nauwkeurig en maak de randen van het defect heel dun. Zo groeit het hoorn beter over het defect heen. 
• Behandeling de laesie met tetracycline-spray en daarbovenop een zalf op basis van acetyl-salicylzuur met een verband gaasje.
• Dicht het geheel af met een elastisch verband (bijvoorbeeld Co-flex).
• Verwijder na vijf dagen alles en laat de klauw minimaal twee maanden met rust (niet bekapt). 

In het geval van teennecrose resulteert een partiële amputatie van het voorste gedeelte van de hoornschoen, inclusief het necrotische gedeelte van het klauwbeen, in een paar maanden tijd tot de vorming van een nieuwe hoornschoen. Dit is een relatief simpele ingreep waarbij de kreupelheid bijna gegarandeerd volledig verdwijnt en het rund voor het bedrijf behouden blijft. De behandeling hoeft ook niet ondersteunt te worden met een antibiotische behandeling, maar vraagt wel een goed pijnmanagement. 

Recent is met betrekking tot deze aandoening door de praktijk ook ervaring opgedaan met een behandeling waarbij al het afwijkende hoorn door de klauwverzorger verwijderd wordt. Vervolgens wordt het ingepakt als bij een niet-genezende wittelijnaandoening en volgt er een parenterale applicatie van tilmicosin (Milbosin®). Gezien de lange wachttijd voor de melk is dit alleen aan het begin van de droogstand te adviseren.

 

Naar onze klauwgezondheidsaanpak