Mijten

Schurftmijten van hond en kat kunnen een zoönose veroorzaken. Daarbij gaat het om Sarcoptes scabiei var. canis bij de hond en Notoedres cati bij de kat. Het zijn gravende mijten die in de bovenste laag van de huid gangetjes graven en daar eieren leggen. Ze zijn gastheerspecifiek, dat wil zeggen dat er voor elke diersoort een specifieke soort schurftmijt is, maar kunnen bij de mens terechtkomen en klachten veroorzaken. Schurft door Sarcoptes scabiei uit zich met name door hardnekkige jeuk, bij de hond vooral aan de kop, buik, ellebogen en hakken, bij de kat vooral aan de kop. Infecties bij de mens duren veelal niet lang en de klachten verdwijnen zodra het dier behandeld wordt. 

Cheyletiella is een vachtmijt die ook wel bekend staat als de schilfermijt. Het voornaamste verschijnsel dat kan optreden is namelijk overmatige schilfering die gepaard kan gaan met jeuk. Dieren hoeven niet altijd klachten te hebben. Vachtmijten komen bij verschillende dierensoorten zoals hond, kat en konijn voor en zijn diersoortspecifiek, wat inhoudt dat elk van deze diersoorten zijn eigen vachtmijt heeft. Toch kan het voorkomen dat ze andere diersoorten infecteren. Ook de mens kan er op deze manier last van krijgen, wat zich veelal uit in rode jeukende bultjes. De parasiet vermenigvuldigt zich echter niet bij de mens.
Cheyletiella kan aangetoond worden met microscopisch onderzoek van schilfers, een huidafkrabsel of van een huidafdruk met plakband. Hierin zijn de mijten en hun eieren zichtbaar.

Kijk hier voor meer informatie over zoönosen.